بسم الله الرحمن الرحیم
به: مجله حقیقت – حقیقت آنلاین
کیست که گوش جان بسپارد و نام امام حسین (ع) را در هیاهوی فرات نشنود؟ کیست که آزاده باشد و محرم را به سوگ ننشیند؟ کیست که حسین را چراغ راهش کند و در بیراهه های پر پیچ و خم گم شود؟ ظهر عاشورای سال61 است پیکرهای پاکی که زیر سم اسبان لگد کوب شده ای که روی زمین برهنه و بایر کربلا پاره پاره شده و روی زمین افتاده است و سرهایشان را بریده اند زمینی که در آن نه علفی میروید و نه چمنی دارد بیابان خشک و سوزانی که تا ابدیت آهنگ حزن و اندوه را به رویش پاشیده اند چرا که در این سرزمین بدن تکه پاره حسین و سر بریده و مقدس پسر فاطمه ( س) را در روی زمینش سر بریدند همان حسینی که روح خویش را به خداوند تقدیم نمود ای پسر ابوتراب (ع) یا حسین (ع) وقتی که آن نامردمان دهان مبارکت را با چوبهای خود مینواختند آیا نمیدانستند تو نوه پیامبری و همان کسی بودی که پیامبر بر لبانت بوسه میزد ؟

:: موضوعات مرتبط:
دینی ,
,
|
امتیاز مطلب : 21
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
:: ادامه مطلب